به گزارش گذر اقتصاد، ایران با داشتن بیش از ۲۵۰۰ ساعت تابش خورشید در سال، یکی از کشورهای با پتانسیل بالای انرژی خورشیدی محسوب می‌شود. مصرف برق ایران در سال ۱۴۰۱ حدود ۳۸۵ هزار میلیارد کیلووات ساعت بوده است. حال اگر کشورمان را به سمت انرژی‌های پاک حرکت بدهیم برای تامین برق ایران از انرژی خورشیدی، به مساحتی معادل ۶۸۰۳ مایل مربع نیاز خواهیم داشت. مساحتی که تنها برابر ۱٫۱ درصد مساحت کل ایران است.
با اجرای این طرح، ایران می‌تواند به اهداف خود در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر دست یابد.
مساحت لازم در ایران برای تامین برق از انرژی خورشیدی
اگر جهان به طور کامل به انرژی های تجدیدپذیر نظیر انرژی خورشیدی روی بیاورد، به نقل از finder، کشور هند تنها به ۰٫۸ درصد از مساحت زمین خود که برابر است با ۸,۷۷۶ مایل مربع نیاز خواهد داشت. این مقدار بسیار کمتر از مقدار زمین مورد نیاز برای تأمین انرژی از طریق سوخت‌های فسیلی است که حدود ۴۰ درصد از سطح زمین را پوشش می‌دهد.
مساحتی که هند برای تامین برق از انرژی خورشیدی به آن نیاز دارد
عربستان سعودی با مساحت ۸۳۰ هزار مایل مربع، دارای منابع زیادی از انرژی خورشیدی است. طبق برآوردهای آژانس بین‌المللی انرژی (IEA)، عربستان سعودی می‌تواند با استفاده از تنها ۰٫۷ درصد از مساحت خود، برق مورد نیاز کشور را از طریق انرژی خورشیدی تامین کند. این بدان معناست که عربستان به مساحتی حدود ۵۵۶۴ مایل مربع از پنل خورشیدی نیاز دارد تا برق مورد نیاز خود را تامین کند.
این کشور، اکنون در حال توسعه پروژه‌های انرژی خورشیدی متعددی است. عربستان قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ ظرفیت تولید انرژی خورشیدی خود را به ۲۰۰ گیگاوات افزایش دهد. برنامه‌هایی که عربستان سعودی در نظر دارد، می‌تواند این کشور به یک تولیدکننده بزرگ انرژی خورشیدی در جهان تبدیل کند.
مساحتی که عربستان سعودی برای تامین برق از انرژی خورشیدی به آن نیاز دارد
عراق کشوری آفتابی است و میانگین تابش خورشید بسیار بالایی دارد که امکان تولید مقادیر زیادی برق از انرژی خورشیدی را فراهم می‌کند.
راندمان پنل‌های خورشیدی در حال حاضر حدود ۲۰ درصد است. این بدان معناست که از هر ۱۰۰ کیلووات ساعت تابش خورشیدی، تنها ۲۰ کیلووات ساعت به برق تبدیل می‌شود. میزان تقاضای برق در عراق در حال افزایش است. طبق پیش‌بینی‌ها، تقاضای برق عراق در سال ۲۰۳۰ به ۳۰ هزار مگاوات می‌رسد.
مساحت لازم برای تامین ۱۰۰ درصد تقاضای برق عراق از انرژی خورشیدی ۱۱۸۱ مایل مربع معادل ۰٫۷ درصد مساحت این کشور است.
باید توجه داشت که این مساحت‌ها فقط برای زمین‌های لازم برای نصب پنل‌های خورشیدی است و شامل زمین‌های لازم برای سایر زیرساخت‌ها مانند ایستگاه‌های تبدیل و خطوط انتقال برق نمی‌شود.
دولت عراق در سال‌های اخیر اقداماتی را برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر انجام داده است. در سال ۲۰۲۲، عراق قراردادی برای ساخت یک نیروگاه خورشیدی ۲ هزار مگاواتی با شرکت چینی پاور چاینا امضا کرد. این نیروگاه در جنوب عراق ساخته می‌شود و قرار است در سال ۲۰۲۵ به بهره‌برداری برسد.
دولت عراق همچنین هدف‌گذاری کرده است که تا سال ۲۰۳۰، حدود ۱۰ درصد از برق کشور را از انرژی‌های تجدیدپذیر تامین کند. تحقق این هدف‌گذاری، مستلزم توسعه چندین نیروگاه خورشیدی و بادی در عراق است.
مساحتی که عراق برای تامین برق از انرژی خورشیدی به آن نیاز دارد
مساحت لازم برای تامین برق ترکیه از انرژی خورشیدی به عوامل مختلفی بستگی دارد.
براساس گزارش وزارت نیرو، میزان برق مصرفی ترکیه در سال ۲۰۲۳، به ۳۰۲ تراوات ساعت رسیده است. ترکیه کشوری گرم و آفتابی است که شرایط مناسبی برای تولید برق از انرژی خورشیدی دارد.
با فرض اینکه راندمان نیروگاه‌های خورشیدی ترکیه ۲۰ درصد باشد، مساحت لازم برای تامین کل برق مصرفی این کشور از انرژی خورشیدی، به ۳۶۳۷ مایل مربع می‌رسد. این مساحت برابر با ۱٫۲ درصد از مساحت ترکیه است.
در حال حاضر، ترکیه حدود ۱۰ هزار مگاوات ظرفیت نصب شده انرژی خورشیدی دارد که حدود ۵ درصد از کل ظرفیت تولید برق این کشور را تشکیل می‌دهد. به نقل از خبرگزاری آناتولی ترکیه می‌خواهد تا سال ۲۰۳۵، ظرفیت نصب شده انرژی خورشیدی خود را به ۵۲٫۹ گیگاوات برساند.
ترکیه در سال‌های اخیر به توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، به ویژه انرژی خورشیدی، توجه ویژه‌ای داشته است. این کشور با داشتن منابع غنی خورشیدی، پتانسیل بالایی برای تولید برق از انرژی خورشیدی دارد.
مساحتی که عراق برای تامین برق از انرژی خورشیدی به آن نیاز دارد
به طور کلی، انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند به طور مؤثر در سراسر جهان توزیع شوند. به عنوان مثال، انرژی خورشیدی می‌تواند در مناطقی با نور خورشید زیاد مانند بیابان‌ها تولید شود، در حالی که انرژی بادی را می‌توان در مناطقی با باد زیاد مانند سواحل تولید کرد.
این نوع انرژی‌ها، راه‌حلی پایدار برای تامین انرژی جهان هستند. آنها می‌توانند به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کمک به مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کنند.
